brood en wijn delen met elkaar – Kanisa la Christadelphian huko Anderlecht

Reden genoeg om je te laten dopen en lid van onze gemeenschap te worden

Mai 11, 2024Mai 10, 2024 par Marcus Ampe, publié dans Almachtige God, Christadelphian, Gedachte voor vandaag, Gedrag of houding tegenover anderen, Geloof, Jezus Christus - zoon van God, Vragen & Antwoorden

questions — Foto door Julia Filirovska op Pexels.com

Als we met meerdere mensen praten, ontdekken we hoeveel mensen wel met vele vragen zitten omtrent geloof en hoe velen zelfs niet echt goed op de hoogte zijn van de doctrines of leerstellingen van de kerkgemeenschap waarbij ze gedoopt zijn en waarvan ze lid zijn.

Catholic church, — Photo by Ivan Drau017eiu0107 on Pexels.com

In Groot-Brittannië was het een veertig jaar geleden niet vreemd om in dorpen ook meerdere geloofsgemeenschappen te vinden. Men had er toen een verscheidenheid van kerken. In België daarentegen was er niet bepaald veel verscheidenheid en had men in de dorpen meestal enkel een Rooms Katholieke Kerk. Vandaag nog als men veel mensen en zelfs op de televisie in Vlaanderen over ‘de Kerk’ hoort praten, bedoelen ze meestal de Katholieke Kerk. Velen zijn er zelfs niet bewust van dat in die Katholieke Kerk nog vele onderverdelingen of denominaties zijn.

Tegenwoordig zijn er in België wel al wat meer protestantse kerken, tegenover vorige eeuw. Maar als er dan over de protestantse kerk wordt gesproken heeft men het eerder over een verzameld geheel van protestantse kerken, waarbij de Belgisch Protestantse Kerk en de Pinkstergemeenten de twee voornaamste zijn, naast de evangelischen.

Opvallend is dat bij de protestantse gelovigen er heel wat meer gelovigen zijn die wel weten wat de leerstellingen van hun gemeenschap zijn. In die groepen zal men niemand vinden die de Drie-eenheid ontkent als ze tot een trinitarische protestantse beweging behoren, dit in tegenstelling tot bij Katholieken.

Met de jaren zijn er wel meer Katholieken die er meer bewust van zijn dat Jezus de zoon van God is. Echter komen we ook wel Katholieken tegen die zeggen dat ze geloven dat Jezus niet God is maar wel de zoon van God. Ze beseffen niet dat dit indruist tegen de Katholieke leer waar men aanleert dat Jezus god de zoon is, en daarbij aan neemt dat God naar de aarde zou zijn gekomen om de mensheid te verlossen van de vloek van de zonde en de dood.

Er zijn ook heel wat mensen die twijfelen aan enig geloof en eerder uitgaan van de vraag wat het hen kan opleveren. Mensen hebben graag dat wat ze doen en hen iets oplevert. Met het geloof is het niet anders.
De Katholieke Kerk is er altijd een meester in geweest om de mensen van alles te beloven. Ze gingen vroeger zelfs zo ver dat mensen hun zonden konen afkopen met aflaten. Niemand leek er bij stil te staan dat men in zulk geval God zou kunnen omkopen en dat rijken eerder kwijtschelding van tijdelijke straffen (penitentie) voor zonden konden krijgen, terwijl mensen die arm waren maar langer moesten afzien in een vagevuur.

Vreemd is dat die leden van de traditionele kerken hun geestelijken niet meer bevroegen over die zaken en over de eigenheden van God en Jezus.

Zo zou men kunnen vragen:

Als God een onveranderlijke Geest is, die geen mens kan zien, hoe kon Hij dan als mens op de aarde verschijnen, en door meerderen gezien worden?
Als Jezus God zou zijn, waarom beweert hij dan geen geest te zijn, en kan iedereen die hem ziet toch blijven leven terwijl de Bijbel zegt dat de mens die God ziet sterft?
Als God een God is die niet liegt, waarom beweert Hij dat Hij alles wetend is en dat Jezus zijn zoon is, die op zijn beurt wel zegt dat hij dingen niet weet, daar het enkel God is gegeven die zaken te weten?

Vreemd dat die gelovigen zo vlug tevreden zijn als hun geestelijke leiders zeggen dat zij dat niet kunnen begrijpen en dat ze die vele zaken als dogma‘s moeten geloven, ook al begrijpen ze die niet.

De katholieke Kerk is er eeuwen in geslaagd met vele zaken de mensen bang te maken, zodat ze braaf in die katholieke geloofsleer zouden mee stappen.

Een buurman die ik voorgesteld had om naar onze Anderlechtse ecclesia te komen heeft zo van zijn Katholieke Kerk te horen gekregen dat hij dan een doodzonde zou doen.

Wij geloven eerder dat diegenen die blijven vasthouden aan kerkelijke leerregels in plaats van Bijbelse leerregels dat zij in de wereld van de zondigheid zullen blijven vertoeven en geen kans zullen krijgen om Gods Koninkrijk binnen te treden.

Als men door de smalle poort van het Koninkrijk van God wil kunnen gaan zou men er, volgens ons, best toe doen dat men gaat leven volgens de Bijbelse normen en leerstellingen. De Schrift is niet zo moeilijk te begrijpen zoals vele kerken beweren. Als men zorgvuldig de bijbel leest zal men voldoende inzicht verkrijgen om te weten welke weg op te gaan.

Baptême, doop — De doop van Jezus Christus door Library of Congress is gelicentieerd onder CC-CC0 1.0

Zo zal men ook kunnen inzien dat God een Eeuwige Geest is en dat Jezus zijn geliefde zoon is die zijn eigen wil opzij heeft gedaan om volledig Gods Wil te verwezenlijken. De 66 boeken die de Bijbel op maken geven een duidelijk inzicht over hoe de vork in de steel zit. Als men toch nog met vele vragen zit is het aan de geestelijke leiders van de kerken om een eerlijk en doeltreffend antwoord te geven.

In de Gemeenschap van Broeders in Christus staan gelovigen open om buitenstaanders te ontvangen en deze met raad bij te staan.

Wij geven wel toe dat bepaalde activiteiten, zoals de deelname aan het brood en de wijn, enkel toegelaten is om door gelovigen die een Bijbelse doop hebben genoten, genuttigd te worden. Indien men echt van die herinneringsmaaltijd deelgenoot wil worden staat de gemeenschap open om u in hun geloof op te leiden en de mogelijkheid te geven om gedoopt te worden door onderdompeling in water, als teken van overgave aan God en als teken van toetreding in onze geloofsgemeenschap.

Voorgaande

Aanvullende lectuur

Waarom mochten katholieken niet ter communie gaan tijdens de doopdienst

Mai 9, 2024 par Marcus Ampe, publié dans Christadelphian, Geloof, Jezus Christus - zoon van God, Vragen & Antwoorden

Church community - ecclesia - church service - communion - sharing of the bread — Photo by Pavel Danilyuk on Pexels.com

Het delen van brood en wijn enkel voor gedoopte broeders en zusters

Na de doopdienst kreeg ik een vraag van een jonge dame die bedroefd was omdat zij en anderen toch gedoopten niet mochten delen in het brood en de wijn.

Met die andere gedoopten bedoelde zij Katholieken. Ik trachtte haar duidelijk te maken dat er twee belangrijke redenen waren.

Kinderdoop

In het katholieke geloof worden de meesten als baby gedoopt. Die kinderdoop wordt meestal in de eerste dagen of weken van het leven van een kind toegediend waarbij men er van uit gaat dat die begieting met wat water volgens de kerkvader Augustinus de erfzonde zou afwassen. Hierbij gaat men er vanuit dat volgens de leer van de Rooms-Katholieke kerk zo de babies kunnen beveiligd worden, wanneer ze vroegtijdig zouden overlijden, dat ze niet gedoemd zouden zijn om voor eeuwig in de hel te moeten branden. De (kinder)doop betekent zo (volgens de Katholieke leer) dat men het heil ontvangt en wordt ingelijfd bij de kerk.

In het verleden ging die Paapse Kerk zo ver dat in de tijd van de vervolging en inquisitie men moest kieze voor ofwel de dood ofwel de doop.

Bij de kinderdoop heeft het kind echter nooit zelf de keuze gemaakt voor God, maar hebben de ouders of anderen die keuze voor het kind gemaakt.

Het komt er echter op aan dat eenieder wanneer deze op een leeftijd van bewustzijn is gekomen een bewuste keuze maakt om in Jezus naam een kind van God te willen zijn en hiervoor die richting van het geloof in te gaan.

Volwassenendoop

Op latere leeftijd kan een mens zelf beslissen welke kant deze wil uit gaan.

Bij de eerste christenen ging het altijd om een daad van overgave aan God, welke men pas kon verrichten op een leeftijd van verstand. Katholieken en Reformanten zaten met de doemgedachte van de hel in hun hoofd en wensten het kind hiervoor te behoeden. Als grond voor de kinderdoop wordt door hen gewezen op het verbond en Gods belofte.

In onze contreien kwamen in de tijd van de Reformatie ook meer anabaptisten en baptisten naar voor, die een Enige God predikten en een volwassen doop. De Doperse stroming verwierp de kinderdoop en pleitte voor de doop nadat men een geloofsbelijdenis had afgelegd. In Nederland werd dit gedachtegoed onder meer aangehangen door Menno Simons, een Friese ex-priester, die doopsgezind werd.

De Baptisten noemen hun doopceremonie liever geloofsdoop omdat ook jongeren die nog geen volwassene zijn, maar wel al voldoende inzicht hebben in de Bijbelse Waarheid, op grond van hun geloof gedoopt kunnen worden. Ook bij de Broeders in Christus of Christadelphians gaat men er van uit dat eens een persoon zelf een bewuste keuze kan maken en kan bewijzen voldoende inzicht te hebben in Gods Woord en Leer, deze zich kan over geven aan God, door zich te laten onderdompelen in water, als symbolische daad van purificatie of zuivering van vroegere zonden.

Deelname aan de herinnering van het avondmaal

In de meeste kerken van het christelijk geloof kan men slechts ter communie gaan als men de geloofsbelijdenis van die gemeenschap erkend en ondertekend heeft.

In de oosters-orthodoxe kerken en de rooms-katholieke kerk wordt het Laatste Avondmaal herdacht in de eucharistie, waarvan de Heilige Communie een onderdeel is.

In de Latijnse ritus van de katholieke Kerk wordt bij de communie slechts de geconsacreerde hostie uitgereikt, het drinken uit de miskelk is meestal voorbehouden aan de priester. Bij speciale gelegenheden kan het voorkomen dat de gelovigen ook onder twee gedaanten (hostie en wijn uit de kelk) te communie gaan. De gedachte hierbij is dat men één met Christus wordt.

Ook bij de Christadelphians is er een herinnering met een « offermaaltijd » waarbij er brood wordt gebroken en dit als symbool van Jezus lichaam uitgedeeld wordt aan al de gelovigen die volgens de Bijbelse voorwaarden gedoopt zijn, namelijk een volledige onderdompelingen met een getuigenis van het geloof in slechts één God (Jehovah) en in Zijn gezonden heiland, Jezus Christus. De wijn staat dan als symbool voor het vergoten bloed van Christus, dat door de gedoopte gelovigen mag genuttigd worden, als teken van vergeving van zonden door Jezus’ bloed.

Waarom slechts beperkte deelname

Voor christenen uit de Trinitarische geloofsgemeenschappen mag het vreemd zijn dat zij niet mee mogen aanschuiven aan de offerande tafel in de diensten van Christadelphians.

Dit komt omdat de Christus waarin de Christadelphians geloven een andere Christus is dan diegene waarin de Trinitarische Christenen, zoals Katholieken, Anglicanen, Hervormden, e.a. in geloven. Voor diegenen die in de Drie-eenheid geloven is Jezus Christus God die naar de aarde gekomen is om ons te verlossen.

Voor Christadelphians en andere Ware Christenen, zoals Jeshuaisten en leden van Het Abrahamitische geloof, de Kerk van God, Nazareense Vrienden, Getuigen van Jehovah, kan men alleen maar deelgenoot aan de tafel zijn als men behoort onder hen die deel uitmaken van de goedgekeurden door God, of hen die slechts Jehovah als de Enige Ware God aanbidden.

Voor God is er geen tussenweg. Hij aanvaard enkel ware aanbidding.

Indien men toch graag mee aan tafel aansluit

Tijdens de doop ceremonie viel het op dat er verscheidene aanwezigen wel overtuigd waren dat Jezus de zoon van God is. Maar erg genoeg waren ze ervan overtuigd dat hun Katholieke Kerk er daar ook zo over dacht en Jezus niet als God aanschouwden. Ik heb hun aangemoedigd om hun pastoor of enkele priesters van die kerk daar toch vragen over te stellen, zodat ze een beter inzicht zouden krijgen in de leer van de Katholieke Kerk.

Indien zij er werkelijk van overtuigd zijn dat Jezus de zoon van God is en niet een god de zoon, zouden ze zich er best van gewissen of dat ze wel in een juiste geloofsgemeenschap zitten en of het niet beter is om dan ook naar buiten toe en naar God toe, het niet beter zou zijn om zich aan te sluiten bij een kerkgemeenschap die zich houdt aan de Bijbelse leerstellingen?

Voorgaande

Aanvullende lectuur

Onze eerste doopsels in onze kersverse ecclesia

Mai 5, 2024Mai 7, 2024 par Christadelphians, publié dans Aankondiging, Christadelphian, Gedrag of houding tegenover anderen, Geschiedenis + Nieuwsvoering, Nieuws

Enkele maanden geleden zijn we met enkele moedigen een trektocht begonnen die ons moest leiden langs diep valleien, moerassen, drassige weiden, maar ook langs mooi bloeiende valleien en prachtige omhoog rijzende bergen.

Tijdens de tocht werden er heel wat vragen te berde gebracht en probeerden broeders Chris, Tim, Steve en Marcus de vragen te beantwoorden en daar waar twijfel heerste goede grond voor te leggen. Zuster Miriam kreeg de eer enkele weken geleden om na te gaan of de doopkandidaten klaar waren om hun prachtige daad van overgave te volbrengen.

Vandaag is het zo ver. Broeder Steve is deze ochtend al vroeg vertrokken om broeder Marcus op te pikken om zo samen naar Anderlecht te rijden. Vorige Zaterdag had broeder Methode al voorzien dat het zwembad voor de gelegenheid was aangekocht. Vandaag verwachten we het in zijn huis gevuld met water te vinden.

Vandaag 5 mei is namelijk de grote dag aangebroken. Onze kersverse ecclesia zal over enkele uren haar eerste dopelingen mogen begroeten. Vanuit Newbury zullen onze mede broeders en zusters de dienst mee volgen. Zij mogen de zondag inzetten met hun gebruikelijke zondagdienst om 10 uur Engelse tijd (hier in België 11 in de ochtend.)

Om 12 uur zet broeder Marcus dan de doopdienst in, met eerst een kijk op de tocht van vele vragen en antwoorden. Vervolgens getuigen we dat we ervan overtuigd zijn dat we een schuttingsplek mogen vinden in Gods Huis.

Tijdens de trektocht heeft iedereen mogen kennis maken met de goede herder die de Grote Opperherder gezonden heeft naar deze wereld en wiens poort voor de nieuwe schapen ook geopend is.

Na de lezing uit de Schrift over wat er in Cornelius huis gebeurde, zal broeder Marcus over gaan tot de doop van Pascal, Donatien en Méthode, die dan als broeders in onze gemeenschap zullen worden opgenomen. Voor het eerst in hun leven zullen zij dan mogen aanschuiven aan de tafel om het brood en wijn als symbool voor het lichaam van Christus te nuttigen.

En dan mag het grote familiefeest beginnen! Van dan af aan zullen deze nieuwe broeders in het vervolg mee de symbolische daad mogen beleven en verder ook het Goede Nieuws verkondigen aan anderen om hen ook aan de tafel van Jezus Christus uit te nodigen.

Deelnemers zich verenigend tot één lichaam

avril 18, 2024 par Christadelphians, publié dans Christadelphian, Gedachte voor vandaag, Gedrag of houding tegenover anderen, Geloof, Jezus Christus - zoon van God

Hoogdag ter herdenking

In de ecclesiae van Christadelphians komen leden regelmatig bijeen om met elkaar te bidden en samen brood en wijn te delen.
Er is ook jaarlijks een hoogdag ter herdenking van het Laatste Avondmaal van Jezus. Dit jaar vindt die herdenkingsviering plaats op maandag 22 april. Die avond wordt 14 Nisan herdacht als erkenning voor Gods aanvaarding van het loskoopoffer van Jezus, waarbij hij zichzelf als een Lam voor God aanbood en het Laatste Avondmaal instelde als een gebeurtenis die regelmatig moet worden herhaald.

Ten dienste van de herdenking wijdde Jezus Christus tijdens het Laatste Avondmaal op Nisan 14 het brood in en vroeg zijn discipelen om dat in de toekomst ook te doen. Jezus gebiedt ons dit te doen (brood eten en wijn drinken) ter nagedachtenis aan hem, totdat hij komt. Voor volgelingen van Christus is het een belangrijke boodschap en een daad van verbondenheid met de meesterleraar.

Zoals Paulus later uiteenzet, is dit een deelname (gemeenschap, partnerschap) aan het lichaam en bloed van de heer. Hij benadrukt ook dat dit een gemeenschappelijke daad is en dat de deelnemers met elkaar verbonden zijn tot één lichaam. (1 Korintiërs 10:16-17)

“16 Is de kelk van de zegening, die wij zegenen, geen deelgenootschap aan het Bloed van Christus; is het brood, dat wij breken, geen deelgenootschap aan het Lichaam van Christus?
17 Omdat het één Brood is, daarom zijn wij, hoe talrijk ook, één lichaam; want allen hebben wij deel aan het éne Brood.” (1 Corinthiërs 10:16-17)

Als broeders en zusters willen wij verenigd door het leven gaan en getuigen voor de Nazareense leermeester die zich bereid verklaarde voor ons op te komen en zelfs voor ons te sterven.

Eenheid

Voordat Jezus werd verraden had hij in gebed verzocht dat er onder zijn volgelingen een eenheid mocht bestaan. Hij zei:

„20 Ik bid niet alleen voor dezen, maar ook voor hen, die door hun woord in mij geloven, 21 opdat zij allen één zijn, gelijk Gij, Vader, in mij en ik in U ben, dat ook zij in Ons [één, SV] zijn; opdat de wereld gelove, dat Gij mij gezonden hebt. 22 En de heerlijkheid, de glorie die Gij mij gegeven hebt, heb ik ook aan hen gegeven, opdat zij één zouden zijn, gelijk Wij één zijn: 23 ik in hen en Gij in mij, dat zij volmaakte eenheid bezitten, opdat de wereld erkenne, dat Gij mij gezonden hebt, en dat Gij hen liefgehad hebt, gelijk Gij mij liefgehad hebt”. (Johannes 17:20-23)

Merk op in welke richtingen deze eenheid zich uitstrekt. Er is de eenheid tussen Jehovah God en Zijn zoon Jezus Christus. Zo ook is er de eenheid tussen Jezus en zijn volgelingen. Die volgelingen behoren één te zijn met Jezus en Zijn hemelse Vader zoals Jezus één is met zijn hemelse Vader. Sommigen zien verkeerdelijk in die eenheid van Jezus met God een reden om aan te nemen dat Jezus dan God zou zijn. Hierbij vergeten ze dan de tekst dat de mensen ook één horen te zijn met Jezus en met God zoals Jezus één is met zijn hemelse Vader. Hun denkwijze zou dan betekenen dat de mensen ook gelijk God zijn en zelfs God zouden zijn. (Die denkwijze dus eerder hun trinitarisch denken ontkrachtend.)

We moeten zelfs inzien dat Jezus verwacht dat « Al » zijn volgelingen één moesten zijn, niet alleen degenen die toen leefden, maar dat het ook degenen betreft die door hun woord — dat wil zeggen, door het woord van zijn discipelen — in hem geloof zouden stellen, waardoor deze eenheid zich in de toekomst uitstrekt en alle thans levende ware christenen omvat.
Terzelfder tijd reikt die eenheid tot in de hemel om Jezus Christus en Jehovah God in te sluiten, opdat zijn volgelingen — zoals Jezus het uitdrukte — „in ons één” zouden kunnen zijn. En dat één zijn is wat nu komende maandag op 14 Nisan herdacht en in de verf wordt gezet.

Deze herinnering is niet louter een ritueel, het is iets om over na te denken en het is een tijd voor zelfreflectie. Het is een terugblikken op wat Jezus van zijn hemelse Vader, Jehovah God ontvangen heeft. Maar ook wat Jezus met die ontvangen gaven, zoals het verrichten van wonderen heeft gedaan. Daarnaast is het ook een speciaal gedenken van dat avondmaal waarop Jezus en zijn apostelen samen waren rond de tafel en Jezus het brood zagen breken en er de zegen over uitspreken. Toen gaf Jezus te kennen dat hij zijn lichaam zou overleveren en dat er bloed zou gaan vloeien. Maar zijn bloed zou van dan af teken zijn van een Nieuw Verbond tussen God en de mensen.

Wij kunnen ons geen sterkere en hechtere eenheid voorstellen dan die welke tussen Jehovah God en zijn Zoon, Christus Jezus, bestaat.

“23 Want ik zelf heb van de heer ontvangen, wat ik u ook heb overgeleverd; dat de heer Jesus in de nacht, dat hij verraden werd, brood nam, 24 een dankzegging sprak, het brak en zeide:

« Dit is mijn lichaam, dat voor u wordt overgeleverd. Doet dit tot mijn gedachtenis. »

25 Zo ook na de maaltijd de kelk, zeggende:

« Deze kelk is het nieuwe Verbond in mijn bloed. Doet dit, zo dikwijls gij drinkt, tot mijn gedachtenis. »

26 Welnu, zo dikwijls gij dit brood eet en de kelk drinkt, verkondigt gij de dood van de heer (Jezus Christus), totdat hij komt.

27 Wie dus op onwaardige wijze het brood eet of de kelk van de heer drinkt, bezondigt zich aan het lichaam en bloed van die heer. 28 Laat dus een ieder zichzelf onderzoeken, en dan eerst eten van het brood en drinken van de kelk. 29 Want wie eet en drinkt, eet en drinkt zich een oordeel, zo hij het lichaam niet naar waarde beoordeelt. 30 Daarom zijn er onder u zoveel zwakken en zieken, en zijn er zovelen ontslapen. 31 Zo we onszelf naar waarheid hadden beoordeeld, zouden we niet geoordeeld worden.” (1 Korintiërs 11:23-31)

Zoonschap

Jezus vroeg of zijn discipelen in de hechtste familievereniging van God, een bevoorrecht zoonschap, opgenomen mochten worden. De apostelen hadden „de heerlijkheid als van een Eniggeborene van de Vader” mogen aanschouwen.

“Het Woord is vlees geworden, En heeft onder ons gewoond! En wij hebben zijn glorie aanschouwd: Een glorie als van de Eengeborene uit de Vader, vol van genade en waarheid.” (Johannes 1:14)

Zij leerden hoe één te zijn met elkaar en met Christus. Ook verkondigden zij dat hun volgelingen er voor moesten zorgen één te zijn. Zo moesten ze

„de eenheid van de geest bewaren in de verenigende band van de vrede”

en erbij bewust moesten van zijn dat er één lichaam is en er één geest is, gelijk zij die zich volgeling van Christus noemen werden geroepen

« in één hoop, één Heer, één geloof, één doop; één God en Vader van allen, die boven allen, door allen en in allen is”.

Wat een nauw verbonden en aaneengesloten lichaam moeten zijn volgelingen met het oog op de talrijke dingen die zij gemeenschappelijk bezaten, wel geworden zijn!

Onverdeeldheid

De apostel Paulus vergelijkt de gemeenschap van volgelingen van Christus met een menselijk lichaam. Dat lichaam heeft meerdere ledematen maar toch behoren ze tot dat ene lichaam.

Onze geloofsgemeenschap bestaat zo ook uit vele mensen uit verschillende naties. Elke ecclesia heeft op haar beurt vele leden, en al ie leden behoren tot datzelfde lichaam van die geloofsgemeenschap. Dat lichaam van Broeders en zusters in Christus, hoe vele ook, vormen één lichaam. Samen zijn ze verbonden met en in Christus, gedoopt met één Geest gedrenkt, opgenomen in dat ene lichaam.

Dit komende weekend en maandag tot dinsdag nemen wij het extra in ons op om hieraan te denken, dat wij door Christus en door één Geest allen tot één lichaam zijn geworden, in de naam van Christus.
Deze speciale dagen denken we er in het bijzonder aan dat er geen verdeeldheid in het lichaam mag zijn, maar dat wij als broeders en zusters als de leden van dat ene lichaam gelijkelijk voor elkaar zorgen.

“12 Want zoals het lichaam één is, ofschoon het veel leden heeft, en van de andere kant al de leden van het lichaam, hoe talrijk ook, één lichaam vormen, zo ook Christus. 13 Allen toch, Joden of heidenen, slaven of vrijen, allen zijn we in één Geest tot één lichaam gedoopt, en allen zijn we met één Geest gedrenkt.

14 Want ook het lichaam bestaat niet uit één lid, maar uit meerdere leden. 15 Al zei de voet: omdat ik geen hand ben, behoor ik niet tot het lichaam; toch behoort hij tot het lichaam. 16 En al zei het oor: omdat ik geen oog ben, behoor ik niet tot het lichaam; toch behoort het tot het lichaam. 17 Zo het lichaam één en al oog was, waar bleef het gehoor; was het één en al gehoor, waar bleef dan de reuk?

18 Maar in werkelijkheid heeft God de leden, elk in het bijzonder, een plaats in het lichaam gegeven, zoals het Hem heeft behaagd. 19 En van de andere kant, zo alle nu eens één lid vormden, waar bleef dan het lichaam?
20 Maar in werkelijkheid zijn er veel leden, doch slechts één lichaam. 21 Het oog kan niet tot de hand zeggen: Ik heb u niet nodig; het hoofd niet tot de voeten: Ik heb u niet nodig. 22 Integendeel, juist de schijnbaar zwakkere leden van het lichaam zijn het meest noodzakelijk; 23 wat ons in het lichaam minder edel toeschijnt, bekleden we met meer luister; en juist onze oneerbare ledematen ontvangen groter kiesheid; 24 onze eerbare leden hebben dat niet nodig. Ja, God heeft het lichaam zó samengesteld, dat Hij groter eer gaf aan wat misdeeld is, 25 opdat er in het lichaam geen tweedracht zou heersen, maar de leden gelijke zorg voor elkaar zouden dragen.” (1 Corinthiërs 12:12-25)

Verenigde kudde

Laten we die boodschap, van die laatste samenkomst van Jezus en zijn apostelen rond de tafel in de bovenzaal in Jeruzalem, niet uit het oog verliezen en ons aan de waarheid houdende, in liefde voor elkaar groeien, onder het wakende oog van één herder, Christus Jezus onze heer, zodat we ons niet zullen moeten schamen als wij voor zijn rechtersstoel zullen moeten voorkomen.

Als broers en zusters van elkaar luisteren we naar Jezus zijn stem terwijl we ons verenigen als één kudde met één herder.

“15 Maar we zullen de waarheid bewaren in liefde, en zó in ieder opzicht opgroeien voor hem, voor Christus, die het Hoofd is. 16 Door hem wordt het ganse lichaam samengevoegd en samengehouden, omdat elk gewricht zijn taak vervult met de kracht, die ieder lid in ‘t bijzonder is toegemeten; en zó voltrekt zich de groei van het lichaam tot eigen opbouw in liefde.” (Efeziërs 4:15-16)

“Ik ben de goede herder. De goede herder geeft zijn leven voor de schapen.” (Johannes 10:11 Canis)

Voorgaande

Vindt ook te lezen

De intenties van onze Brusselse ecclesia

janvier 5, 2024décembre 30, 2023 par Marcus Ampe, publié dans Christadelphian, Gedrag of houding tegenover anderen, Geloof, Geschiedenis + Nieuwsvoering, Jezus Christus - zoon van God, Overdenking - Beschouwing

Ook al hebben wij geen openbaar vrij toegankelijk goed herkenbaar kerkelijk gebouw, willen wij onze ecclesia of kerk openstellen naar mensen van allerlei slag, ras, landaard, cultuur of taal.

In onze West Brusselse ecclesia te Anderlecht hopen wij verschillende mensen te mogen ontvangen en hen aan te spreken in het Frans, Swahili maar ook in het Nederlands en Engels. Standaard zullen de diensten in Anderlecht in het Frans en Swahili plaats vinden, tegenover in onze andere ecclesiae in het Engels, Frans en Farsi.

Onze geloofsgemeenschap bestaat uit leden die zich als broeders en zusters in Christus open willen stellen naar anderen om onze Nazareense leermeester Jezus Christus kenbaar te maken.

Wij zijn ervan overtuigd dat Jezus door onze hemelse Vader, Jehovah God, als Redder naar de aarde werd gestuurd om het Koninkrijk van God te verkondigen en om het Koninkrijk van Christus tot leven te brengen. In onze gemeenschap brengen wij in herinnering hoe Jezus leefde, het Woord van God predikte, maar ook hoe hij aan een paal ter dood werd gebracht tot vergeving van onze zonden. Wij willen ook aan anderen onze hoop kenbaar maken van de getuigenis van vele mensen dat Jezus na zijn dood uit de doden is opgestaan en nogmaals beloofd heeft dat hij zou gaan wederkeren als de tijd door God rijp bevonden zal worden.

Zoals Jezus terug levend gemaakt is door de Enige Ware God, die alles geschapen heeft en er voor gezorgd heeft dat wij hier nu mogen zijn op aarde, geloven wij en willen wij anderen laten weten dat die opstanding uit de doden ons ook kan en zal toekomen. Hiervoor moeten wij wel wachten tot het einde van de tijden of het einde van alle dingen

In onze ecclesia willen we de mensen voorbereiden om de bestemde tijden waarop wij als mens erg beproefd zullen gaan worden en zullen bestand moeten zijn tegen het ongelofelijk zware geweld tegen de mensheid dat de tegenstanders van God zullen gebruiken om de mensen van God weg te voeren.

Dankzij God de Vader is de zoon nu nog ter beschikking om ons te sturen en zal hij, gezeten aan Gods rechterhand, optreden als bemiddelaar voor ons. Door zijn lering willen we ons laten leiden en onze gemeenschap naar Bijbelse normen opbouwen.

We volgen de eerste eeuwse opbouw van de geloofsgemeenschappen van hen die Jezus Christus wilden volgen. Ook al zijn bepaalde Joodse Wetten niet meer van toepassing op alle volgers van Jezus, beseffen we ook wel dat bepaalde Joodse wetten of leefregels helemaal niet verdwenen of afgeschaft zijn. De Allerhoogste God die ook de God van Abraham en Jezus was, heeft Zijn geboden en regels kenbaar gemaakt aan de mens, zodat die een stevige leidraad zou hebben. Zijn Woorden zijn opgetekend voor vele generaties die deze Woorden kunnen volgen door de Bijbel te lezen en te bestuderen. Aan dat lezen van de Bijbel wordt dan ook in onze ecclesia veel tijd besteed. Verder zijn er in dat Boek der boeken ook liederen en gebeden aangegeven om God te loven en te eren. Deze maar ook hedendaags opgestelde gebeden zullen wij in onze geloofsgemeenschap gebruiken om ons aan te moedigen en om God te vragen ons te beschermen, op te leiden en als kinderen van Hem te aanvaarden.

In het vorige artikel kon u lezen hoe het Griekse woord voor « kerk » « ekklesia » is, en eenvoudigweg verwijst naar die vergadering, samenkomst of meeting van diegenen die « werden uitgeroepen ». « Kerk » was een onreligieus woord dat verwees naar een groep van mensen die als aanhangers van Jezus werden beschouwd. De ecclesia slaat niet echt op een gebouw maar gaat mensen aan. Het stelt de groep mensen voor die besloten hebben om samen te komen om God te loven en te eren.

Wij in Anderlecht wensen zulk een plaats aan te bieden, waar mensen zich thuis kunnen voelen en waar wij vergaderingen kunnen houden om het Woord van God te bestuderen, God te loven en te prijzen alsook om samen het laatste avondmaal van Jezus en zijn apostelen te gedenken en samen het brood en wijn te delen met elkaar.

Men moet beseffen dat toen Toen Jezus zei

« ik zal mijn kerk bouwen »

hij het niet had over een letterlijk gebouw dat hij ging oprichten, maar over een gemeenschap die hij zou vormen en ondersteunen. Wij vormen zo een gemeenschap onder Christus en willen anderen hiertoe uitnodigen om ook lid te worden van dat broederschap van Christus of die Kerk van Christus.

Wij willen de mensen tonen dat « kerk » meer betekent dan een kerkgebouw of de Rooms Katholieke Kerk of een kerk van de Pinksterbeweging. Als ecclesia zien we het als één van onze taken zien om de begripsverwarring rond « kerk » op te klaren. Trouwens is het om verwarring te vermijden dat wij er de voorkeur aan geven het woordje « ecclesia » te gebruiken voor wat men ook onze genootschap of bijeenkomst of broeders of volgelingen zou kunnen noemen.

Wij houden ons voor om ons gehoorzaam op te stellen aan de « Allerhoogste Heer die staat boven alle heren » die wij als onze Enige God hoog houden. Wij hebben ons ook voorgenomen om ons door Zijn Woord te laten stimuleren zodat we kunnen groeien en verder mee kunnen werken om de gehele geloofsgemeenschap te doen groeien. Wij verwachten dan ook van onze leden dat zij zich bereid tonen om tezamen Gods Woord ter hand te nemen om er lessen uit te trekken en om zich door dat Woord te laten « bevruchten ».

Als gemeenschap van gelovigen verwachten wij van alle gedoopte leden dat zij de goede houding aannemen om de juiste ingesteldheid te kweken bij iedereen die zich bij ons wil aansluiten bij onze ecclesia en bij onze broederschap.
Zoals in een fijn gezin willen wij een gemeenschap vormen van gewillige kinderen, geïnteresseerd om altijd te leren en te groeien, dit steeds met elkaars helpende hand en volgens de Will van God. Hiertoe is het belangrijk dat diegenen die zich verbinden in het Ware Geloof bewust zijn van de beloften van God en Zijn Plan voor de gehele wereld. Zo willen wij ons ook inzetten en er gezamenlijk aan werken om de instructies over vreugde en lijden op te volgen en vreugdevol uit te kijken naar de beloning die God voor Zijn geliefden heeft voorzien.

Als gemeenschap stellen wij ons bereid om Gods redding te delen met mensen rondom ons, in en buiten onze gemeenschap.

Hoewel wij allen verschillende persoonlijkheden zijn is de eenheid in hetzelfde geloof betreft Jezus de Messias de drijvende factor voor de gehele gemeenschap en is het die gedeelde hoop welke iedereen levensvreugde geeft en iedereen in dezelfde hoop-voor-de-toekomst doet delen.

Ons deel is trouwe schepen van de liefde van God te zijn (2 Korinthiërs 4:7; 2 Timothéus 2:21). Daarom ztten we er ons toe om ijverig en gehoorzaam te zijn naar het bevel « om uitvoeringsvolgelingen te zijn ». Dat is duidelijk geen passief bevel dat wij tesamen willen opvolgen en waar maken.

Vorige teksten