wegen van God – Kanisa la Christadelphian huko Anderlecht

encouragement Nl

Hoofdstuk 3- Leven in de waarheid

Kolossenzen hoofdstuk 3 begint met het beschrijven van de aspiraties en genegenheden van de discipel van Christus:

Indien gij dan met Christus opgewekt zijt, zoekt dan de dingen, die boven zijn, waar Christus zit aan de rechterhand Gods. Richt uw genegenheid op de dingen boven, niet op de dingen op de aarde » (Kol. 3:1-2).

Het principe wordt ruimschoots aangetoond in de woorden van het spreekwoord:

« de weg des levens is voor de wijzen boven, opdat hij zich van beneden van de hel verwijdert » (Spr. 15:24).

Interessant is dat hetzelfde punt aan Israël wordt gemaakt met betrekking tot hun gebrek aan gehoorzaamheid aan Jehovah’s wegen:

want Mijn Gedachten zijn niet uw gedachten, en uw wegen zijn niet Mijn Wegen, zegt Jehovah. Want zoals de hemelen hoger zijn dan de aarde, zo zijn Mijn Wegen hoger dan uw wegen en Mijn Gedachten dan uw gedachten. (Jes 55:8-9).

Deze passage uit Jesaja wordt vaak verkeerd toegepast om aan te tonen dat Gods wegen verschillen van « onze » wegen.
De context heeft echter te maken met het ongelovige Israël (zie vers 7), niet met degenen die geheiligd zijn met het bloed van het Lam. Voor ons, als discipelen van Christus, zouden we beter moeten weten dan Israël van oudsher. Voor hen waren de wegen van de Almachtige zo hoog boven hun gedachtegang dat ze de boodschap van de profeten niet konden waarnemen. Maar wij echter, erkennend dat Jehovah hoog en machtig is, en dat zijn wegen hoog boven de natuurlijke mens staan, behoren

« de dingen te zoek die boven zijn » –

dat wil zeggen, om Gods wegen onze wegen te maken. Om te proberen zich te conformeren aan het beeld van Christus (Rom. 8:29), die

« het uitdrukkelijke beeld van zijn [d.w.z. Gods] persoon is » (Hebr. 1:3).

In plaats van de kruipende geest van de natuurlijke mens te manifesteren, die, zoals die van de dieren van het veld afneemt tot aardse dingen, gaat de geest van de vernieuwde mens « omhoog » (Pred.3:21), focussend op de plaats van gunst en zegen – de rechterhand van de Vader, waar onze heer is gepositioneerd. En hierin hebben we het voorbeeld van onze heer voor ons, die altijd de dingen met betrekking tot het Koninkrijk en de gerechtigheid van zijn Vader op de voorgrond van zijn geest hield, altijd zoekend naar de Wil van zijn Vader die in de hemel boven woonde:

« Ik heb Jehovah altijd voor mijn aangezicht gesteld; omdat hij aan mijn rechterhand is, zal ik niet wankelen … Ook mijn vlees zal rusten in hoop. Want gij zult mijn ziel niet in de hel laten; gij zult uw Heilige niet laten verdorvenheid zien. Gij zult mij de weg des levens wijzen; in uw tegenwoordigheid is volheid der vreugde; aan uw rechterhand zijn genoegens tot in eeuwigheid » (Ps. 16:8-11).

In deze woorden spreekt de geest van Christus profetisch over de meditaties van onze heer Jezus, geconfronteerd met de pijn van de kruisiging. Elders wordt getuigd dat,

« de blijdschap, die hem werd voorgehouden, heeft het kruis verdragen, de schande veracht, en is gezeten aan de rechterhand van de troon Gods » (Hebr.12:2).

En deze Psalm verlicht ons over wat die « vreugde » was die voor de Heer werd gesteld.

« Ik heb Jehovah altijd voor mij gesteld »,

en gepositioneerd aan Zijn Rechterhand, de toekomstige zetel van macht waarop hij zich zou vestigen, zag de heer vreugde en genoegens:

« in uw aanwezigheid is volheid van vreugde; aan uw rechterhand zijn er genoegens voor altijd ».

Zo geschiedde het, dat door voortdurende meditatie en reflectie op zo’n vreugdevolle visie van heerlijkheid – zelfs de heerlijkheid van zijn Vader, onze heer gesterkt werd om te overwinnen, door de schande van de kruisiging te verdragen, zodat hij uiteindelijk zelf die plaats van vreugde kon verkrijgen.
Evenzo is het met ons. Want de dood van Christus was niet de dood van één individu , maar die van allen die ermee verbonden zijn in de doop.:

« als één voor allen stierf, waren allen dood » (2kor. 5: 14).

In onze doop zijn we samen met Christus gestorven. En voor ons, net als bij onze heer, is het kruisigen van het vlees geen enkele gebeurtenis ten tijde van onze onderdompeling; maar een dagelijkse strijd als we proberen « dagelijks te sterven » (1Kor 15:31). Zo werd de vermaning aan de Kolossenzen gegeven, dat zij bij het zoeken naar hemelse dingen – de « genoegens » aan de rechterhand van de Vader – aardse dingen moeten kruisigen:

« doodt dan uw leden, die op de aarde zijn: hoererij, onreinheid, buitensporige genegenheid, boze begeerte en hebzucht, die afgoderij is » (Kol.3:5).

Zoals wij daarom in Christus gestorven zijn, moeten wij aardse dingen ter dood brengen, en doen zoals hij deed, in plaats daarvan focussen op de vreugdevolle visie van de goddelijke tegenwoordigheid, en alles waar het over spreekt. Want indien wij met hem gestorven zijn, zo zijn wij ook met hem opgestaan (Rom. 6:5), en ons leven is in Hem verbonden.:

« want gij zijt dood, en uw leven is verborgen met Christus in God. »

Er is geen aards iets, dat verschijnt in de tegenwoordigheid van de Vader – alleen dingen van de geest. En zoals ons leven

« met Christus in God »,

is, Die de bron is van al het leven, dan hoeven we geen aards ding in ons te hebben. Alleen dingen van de geest. Hoe moeilijk is dat om te handhaven, maar hoe noodzakelijk om te proberen!

Voorgaande