Om te dopen, is er water nodig, en zelfs niet een klein beetje, want een ware doop gebeurt niet door het besprenkelen met water, maar door het onderdompelen in het water.
Waar die onderdompeling gebeurt, speelt geen rol. Men kan zo op veel plaatsen en in verschillende vormen een doop laten geschieden. Indien het buiten warm is kan dat in een rivier of in de zee gebeuren. Indien het weer zulks niet toe laat, kan men een doopbassin in een kerk gebruiken, maar als dat er niet is kan men even goed het doopsel laten plaats grijpen in een openbaar of privé zwembad.
Maar eigenlijk kan men stellen dat de doop ook kan plaatsvinden in een badkuip, een ton, een vijver, een put, een zwembad, een rivier, een meer of in zee.
In huiskerken vindt de doop doorgaans plaats door middel van onderdompeling in een water buiten de huiskerk, tenzij het daar in een badkuip gebeurt. Bij de Christadelphians is er heel wat voorbereiding die plaats grijpt voor men echt tot de eigenlijke doop over gaat. Dat is namelijk om zeker te zijn dat de doopkandidaat de essenties van het geloof duidelijk begrijpt en denkt volgens de Bijbelse leer.
De Christadelphians gaan pas over tot het doopritueel als de pas bekeerde christen een persoonlijke belijdenis van zijn of haar geloof heeft gedaan. Daarmee volgen zij het nieuwtestamentische voorbeeld.
In sommige culturen worden mensen direct na hun bekering gedoopt, in andere culturen geeft men er de voorkeur aan dat de doopkandidaten een bepaalde voorbereiding ondergaan. In het laatste geval wordt men soms geleid door het streven naar perfectie. Het lijkt echter een gezond nieuwtestamentisch gebruik te zijn om bekering en doop niet ver uit elkaar te trekken.
Paulus werd drie dagen na zijn bekering gedoopt (Hand. 9), de Ethiopische eunuch werd meteen gedoopt bij zijn geloofsbekentenis (Hand; 8) en de drieduizend die zich op de Pinksterdag bekeerden, lieten zich klaarblijkelijk allemaal nog dezelfde dag dopen (Hand. 2:41). In het geval van Paulus, de Ethiopische eunuch en de drieduizend in Jeruzalem moeten we opmerken dat zij joden waren en aldus reeds een ruime kennis hadden van Gods geboden en Zijn Wil en de Messiaanse profetieën. Hun snelle doop moet in deze context worden gezien.
In onze contreien hebben we meer te maken met niet-joden en personen die niet volgens de Joodse leer zijn groot gebracht. Bij velen ontbreekt Schriftuurlijke kennis en meerderen zijn opgegroeid in een geloofsgroep waar men niet de God van Israël eert, maar zich houdt aan de Drie-eenheid. Doordat zij zo doordrongen zijn van tradities die niet volgens de Bijbelse leer verlopen, vergt hun bekering en vraag tot doop ook meer aandacht.
Wanneer wij als catechisanten personen hebben die een beperkte kennis hebben van de Weg, is het nuttig gebleken hen grondig te onderwijzen, zodat ze met volle kennis van zaken ervoor kiezen zich te laten dopen en aldus kiezen om te worden opgenomen in de ecclesia.
Voor dat onderwijs zullen er de Bijbelstudies zijn alsook de sermoenen tijdens de wekelijkse diensten. Maar in onze huidige tijd van elektronische berichtgeving zijn er de websites van de geloofsgemeenschap waar er verscheiden onderwerpen aangekaart kunnen worden. De op het internet geplaatste artikelen kunnen zo mee helpen het geloof op te bouwen.
+
Voorgaande
- Wat als
- Het spirituele “kledingstuk” voor onze ziel
- Wij moeten getrouw aan God zijn
- Getrouwen aan God laten zich dopen
- Op weg naar het altaar van de wereld
- Wat zegt de Bijbel over de doop?
- Zich kandidaat stellen voor de ware doop
- De klaarstaande doopkandidaat
- Kinderdoop tegenover doop als volwassene #1 Kinderdoop
- Kinderdoop tegenover doop als volwassene #2 De tienerdoop
- Kinderdoop tegenover doop als volwassene #3 Volwassendoop
- Kinderdoop tegenover doop als volwassene #4 Vragen voor de doopkandidaat
++
Kanisa la Christadelphian huko Anderlecht 