Karl Marx – Kanisa la Christadelphian huko Anderlecht

A world where one must make oneself clearly known #3 Looking for personal freedom and a better life

février 17, 2024février 9, 2024 par obligingworldviewer, publié dans Christadelphian, Faith, History & news feed, World events & environment

Photo by Porapak Apichodilok on Pexels.com

In the century that a lot was written about the evolution of the universe, animals and plants, man and the inner or soul of man, many people also started to think for themselves about the origins of everything, who or what was behind it, and where we mucked towards with our world.

It was also a time when a conflict arose between the technicians, economists and the different class of people.

The working class or proletariat did do most of the work or hardest labor, there were writers, such as Karl Marx who believed that workman would emerge victorious from the conflict, but for those workers victory was hard to find or bitterly sweet, unlike the possessing or capitalist class, the working class had no means of production of its own at all. In the past, carrying out paid work had been limited to cities, but companies also settled outside cities and farmers and livestock farmers also had to ensure that they earned sufficient money to cover the costs or to pay the resources that were now provided by the industry (such as clothing).

In the second half of the 19th century this seemed to many to be a hopeless process, in which they felt like slaves to society and wanted to free themselves. Society seemed very suffocating to some. Especially because in many villages or regions they were looking forward to everyone in the same boat, while not everyone felt like it. There were frictions here and there, especially on the faith front In Western Europe, ethnic nationalism grew.

Rumour spread over very large areas that things would be much better in the New World and that one would be completely free there, that freedom beckoned to many, from the far north to deep in the south people went out to port cities from which boats left for the alluring New World.

While Russia opens up the areas in the East and establishes the only ice-free Russian port on the Pacific Ocean (1858-1860), more and more ‘seekers’ are finding the money they have saved to set out on the Great Pool that separates them from the expected freedom.

Between 1820 and 1957, more than 4.5 million people emigrated from Britain to the United States. In the late 1800s, many people in many parts of the world decided to leave their homes to go on a trek in a world where they had already heard many positive things. had heard about.

For many, it was no longer doable in Europe, so they fled crop failures, shortages of land and jobs, rising taxes and famine, America seemed to them the land of their dreams, because it was seen as the land of economic opportunity.

Others came seeking personal freedom or relief from political and religious persecution, and nearly 12 million immigrants arrived in the United States between 1870 and 1900, During the 1870s and 1880s, the vast majority of these people were from Germany, Ireland, and England – the main sources of immigration for the Civil War. Yet, a relatively large group of Chinese emigrated to the United States between the start of the California gold rush in 1849 and 1882, when federal law stopped their immigration.

Immigrants entered the United States through various ports, but those who came from Europe usually entered America through East Coast facilities, while those from Asia generally entered through West Coast centres, the great place of arrival to start the new life was through New York City, which became known as the « Golden Door ». During the late 1800s, most immigrants in New York entered the Castle Garden depot near the tip of Manhattan. In 1892, the federal government opened a new immigration processing center on Ellis Island in New York Harbor.

It was in the period with the highest migration levels, during the 1860s, 70s and 80s, with almost 110 thousand people migrating in 1888 alone, that the British doctor John Thomas, also with one of the boats, took the crossing. On the ship that made the long crossing he had a lot of time to talk to all kinds of people about the Bible and faith. He noticed how different the teachings of those many believers were their denominations. In New York he also came into contact with many Jews, whom he tried to convince that Christianity did not replace the Law of Moses but rather fulfilled it. He believed that Christians, through faith and baptism, should become the « seed » (or, « offspring« ) of Abraham.

Through his thorough Bible study, more insight came to him over time, which he came to share during his tour. Others began to find his lectures revealing and realized that things in which their denomination had frightened them so much, such as the eternal torture in the eternally burning fire in hell, was completely unbiblical.

John Thomas’s supporters began to publish themselves as « Bible Students » or as Thomasites, a title that John Thomas did not appreciate at all, because one does not have to follow a person on earth, but one does have to go through life as a brother in Christ.

Faith spread across American lands and eventually there were also Bible students who returned to Europe to further proclaim faith in the Only True God.

Unfortunately, it was no different for that religious community than for others that divisions arose here and there or splinter groups occurred. Between 1864 and 1885 there were at least 6 divisions within the Christadelphian denomination, including the large divisions caused by the disfellowships of George Dowie in 1864, Edward Turney in 1873 and Robert Ashcroft in 1885.

But in the end, more unity grew over the years, and it can be said that even though there are still a few groups, the faith of those groups is almost identical.

Preceding

Additional reading

Wengu ambao mtu lazima ajijulishe wazi #3 Kutafuta uhuru wa kibinafsi na maisha bora

février 17, 2024février 9, 2024 par obligingworldviewer, publié dans Amini (Croire - la Foi), Christadelphian, Historia + Habari, Imani (Foi), Matukio ya ulimwengu na mazingira (monde & environnement)

Katika karne ambayo mengi yaliandikwa juu ya mageuzi ya ulimwengu, wanyama na mimea, mwanadamu na ndani au roho ya mwanadamu, watu wengi pia walianza kujifikiria wenyewe juu ya asili ya kila kitu, nani au kile kilichokuwa nyuma yake, na. ambapo tulijiinamia na ulimwengu wetu.

Ilikuwa pia wakati ambapo mzozo ulitokea kati ya mafundi, wachumi na tabaka tofauti la watu.

Tabaka la wafanyikazi au babakabwela walifanya kazi nyingi au kazi ngumu zaidi, kulikuwa na waandishi, kama vile Karl Marx ambaye aliamini kwamba mfanyakazi angeibuka mshindi kutoka kwa mzozo huo, lakini kwa wafanyikazi hao ushindi ulikuwa mgumu kupata au mtamu sana, tofauti na wamiliki. au tabaka la kibepari, tabaka la wafanyakazi halikuwa na njia ya kujitengenezea yenyewe hata kidogo. Hapo awali, kufanya kazi za kulipwa kulikuwa na miji tu, lakini makampuni pia yalikaa nje ya miji na wakulima na wafugaji pia walipaswa kuhakikisha kwamba wanapata fedha za kutosha kulipia gharama au kulipa rasilimali ambazo sasa zilitolewa na sekta hiyo. (kama vile nguo).

Katika nusu ya pili ya karne ya 19 hii ilionekana kwa wengi kuwa mchakato usio na matumaini, ambapo walihisi kama watumwa wa jamii na walitaka kujikomboa. Jamii ilionekana kuwa na suffocating sana kwa baadhi. Hasa kwa sababu katika vijiji au mikoa mingi walikuwa wakitazamia kila mtu katika mashua moja. mashua, wakati si kila mtu alihisi kama hiyo. Kulikuwa na misuguano hapa na pale hapa, hasa kwa upande wa imani Katika Ulaya Magharibi, utaifa wa kikabila ulikua.

Uvumi ulienea katika maeneo makubwa sana kwamba mambo yangekuwa bora zaidi katika Ulimwengu Mpya na kwamba mtu angekuwa huru kabisa huko, kwamba uhuru unawavutia wengi, kutoka kaskazini ya mbali hadi ndani kabisa ya kusini watu walitoka kwenda kwenye miji ya bandari ambayo boti ziliondoka. kwa Ulimwengu Mpya wa kuvutia.

Wakati Urusi inafungua maeneo ya Mashariki na kuanzisha bandari pekee ya Urusi isiyo na barafu kwenye Bahari ya Pasifiki (1858-1860), ‘watafutaji’ zaidi na zaidi wanapata pesa walizohifadhi ili kuweka kwenye Plas Kubwa zinazotenganisha. yao kutoka kwa uhuru unaotarajiwa.

Kati ya 1820 na 1957, zaidi ya watu milioni 4.5 walihama kutoka Uingereza hadi Marekani. Mwishoni mwa miaka ya 1800, watu wengi katika sehemu nyingi za dunia waliamua kuacha nyumba zao ili kwenda safari katika ulimwengu ambao tayari walikuwa wamesikia mambo mengi mazuri. alikuwa amesikia kuhusu.

Kwa wengi, haikuwezekana tena huko Uropa, kwa hivyo walikimbia kuharibika kwa mazao, uhaba wa ardhi na kazi, kuongezeka kwa ushuru na njaa, Amerika ilionekana kwao kuwa nchi ya ndoto zao, kwa sababu ilionekana kuwa nchi ya fursa za kiuchumi.

Wengine walikuja kutafuta uhuru wa kibinafsi au kitulizo kutokana na mateso ya kisiasa na kidini, na karibu wahamiaji milioni 12 walifika Marekani kati ya 1870 na 1900, Katika miaka ya 1870 na 1880, idadi kubwa ya watu hao walitoka Ujerumani, Ireland, na Uingereza – vyanzo vikuu vya uhamiaji kwa Vita vya wenyewe kwa wenyewe Bado, kundi kubwa la Wachina lilihamia Merika kati ya kuanza kwa mbio za dhahabu za California mnamo 1849 na 1882, wakati sheria ya shirikisho ilisimamisha uhamiaji wao.

Wahamiaji waliingia Marekani kupitia bandari mbalimbali, lakini wale waliotoka Ulaya kwa kawaida waliingia Amerika kupitia vituo vya Pwani ya Mashariki, wakati wale kutoka Asia kwa ujumla waliingia kupitia vituo vya Pwani ya Magharibi, mahali pazuri pa kuwasili ili kuanza maisha mapya ni kupitia New York City, ambayo ilijulikana kama « Golden Door » (« Mlango wa Dhahabu »). Mwishoni mwa miaka ya 1800, wahamiaji wengi huko New York waliingia kwenye bohari ya Castle Garden karibu na ncha ya Manhattan. Mnamo 1892, serikali ya shirikisho ilifungua kituo kipya cha usindikaji wa uhamiaji kwenye Kisiwa cha Ellis katika Bandari ya New York.

Ilikuwa katika kipindi cha viwango vya juu zaidi vya uhamiaji, wakati wa miaka ya 1860, 70 na 80, na karibu watu elfu 110 walihama mwaka wa 1888 pekee, kwamba daktari wa Uingereza John Thomas, pia na moja ya boti, alichukua kuvuka. Juu ya meli iliyovuka kwa muda mrefu alikuwa na muda mwingi wa kuzungumza na kila aina ya watu kuhusu Biblia na imani. Aliona jinsi mafundisho ya waumini hao wengi yalivyokuwa tofauti na madhehebu yao. Huko New York pia alikutana na Wayahudi wengi, ambao alijaribu kuwashawishi kwamba Ukristo haukuchukua nafasi ya Sheria ya Musa bali ulitimiza. Aliamini kwamba Wakristo, kupitia imani na ubatizo, wanapaswa kuwa « mbegu » (au, « watoto ») wa Ibrahimu.

Kupitia funzo lake kamili la Biblia, ufahamu zaidi ulimjia baada ya muda, ambao alikuja kushiriki wakati wa ziara yake. Wengine walianza kupata mihadhara yake ikifunua na kutambua kwamba mambo ambayo madhehebu yao yalikuwa yamewatisha sana, kama vile mateso ya milele katika moto unaowaka milele katika kuzimu, hayakuwa ya kibiblia kabisa.

Wafuasi wa John Thomas walianza kujichapisha kama « Wanafunzi wa Biblia » au Wanafunzi wa Biblia au kama Wathomasi, jina ambalo Yohana Tomaso hakulithamini hata kidogo, kwa sababu si lazima mtu amfuate mtu duniani, bali ni lazima apitie maisha. kama ndugu katika Kristo kwenda.

Imani ilienea kotekote katika nchi za Marekani na hatimaye pia kulikuwa na wanafunzi wa Biblia waliorudi Ulaya ili kutangaza zaidi imani katika Mungu wa Kweli Pekee.

Kwa bahati mbaya, haikuwa tofauti kwa jumuiya hiyo ya kidini kuliko kwa wengine kwamba migawanyiko ilitokea hapa na pale au makundi yaliyogawanyika yalitokea. Kati ya 1864 na 1885 kulikuwa na angalau migawanyiko 6 ndani ya dhehebu la Christadelphian, ikiwa ni pamoja na migawanyiko mikubwa iliyosababishwa na kutofautiana kwa George Dowie mwaka wa 1864, Edward Turney mwaka wa 1873 na Robert Ashcroft mwaka wa 1885.

Lakini mwishowe, umoja zaidi ulikua zaidi ya miaka iliyopita na inaweza kusemwa kwamba ingawa bado kuna vikundi vichache, imani ya vikundi hivyo ni karibu sawa.

Uliopita

Un monde où il faut se faire clairement connaître #3 À la recherche de la liberté personnelle et d’une vie meilleure

février 17, 2024février 9, 2024 par obligingworldviewer, publié dans Christadelphe, Foi, Histoire + Actualités, Monde & environnement

Au cours du siècle où l’on a beaucoup écrit sur l‘évolution de l’univers, des animaux et des plantes, de l’homme et de l’intérieur ou de l’âme de l’homme, de nombreuses personnes ont également commencé à penser par elles-mêmes aux origines de tout, à qui ou quoi se trouvait derrière, et vers lequel nous nous sommes moqués de notre monde.

C’était aussi une époque où un conflit éclatait entre les techniciens, les économistes et les différentes catégories de personnes.

La classe ouvrière ou le prolétariat effectuait l’essentiel du travail ou du travail le plus dur, il y avait des écrivains, comme Karl Marx, qui croyaient que l’ouvrier sortirait victorieux du conflit, mais pour ces ouvriers, la victoire était difficile à trouver ou amèrement douce, contrairement aux possesseurs. ou de classe capitaliste, la classe ouvrière n’avait aucun moyen de production propre. Dans le passé, l’exécution de travaux rémunérés était limitée aux villes, mais les entreprises s’installaient également en dehors des villes et les agriculteurs et les éleveurs devaient également s’assurer qu’ils gagnaient suffisamment d’argent pour couvrir les coûts ou pour payer les ressources désormais fournies par l’industrie. (comme les vêtements).

Dans la seconde moitié du XIXe siècle, cela semblait à beaucoup être un processus désespéré, dans lequel ils se sentaient comme des esclaves de la société et voulaient se libérer La société semblait très étouffante pour certains. Surtout parce que dans de nombreux villages ou régions, ils attendaient avec impatience tout le monde dans le même bateau, alors que tout le monde n’en avait pas envie. Il y a eu des frictions ici et là, notamment sur le front religieux. En Europe occidentale, le nationalisme ethnique s’est développé.

La rumeur s’est répandue dans de très vastes régions selon laquelle les choses iraient bien mieux dans le Nouveau Monde et que l’on y serait complètement libre, que la liberté faisait signe à beaucoup, de l’extrême nord jusqu’au plus profond du sud, les gens se rendaient dans les villes portuaires d’où partaient les bateaux. pour le séduisant Nouveau Monde.

Alors que la Russie ouvre les zones à l’Est et établit le seul port russe libre de glace sur l’océan Pacifique (1858-1860), de plus en plus de ‘chercheurs’ trouvent l’argent qu’ils ont économisé pour partir sur le Grand Flaque qui les sépare de la liberté attendue.

Entre 1820 et 1957, plus de 4,5 millions de personnes ont émigré de Grande-Bretagne vers les États-Unis À la fin des années 1800, de nombreuses personnes dans de nombreuses régions du monde ont décidé de quitter leur foyer pour faire un trek dans un monde où elles avaient déjà entendu parler de beaucoup de choses positives.

Pour beaucoup, cela n’était plus réalisable en Europe, alors ils ont fui les mauvaises récoltes, les pénuries de terres et d’emplois, la hausse des impôts et la famine, l’Amérique leur a semblé la terre de leurs rêves, car elle était considérée comme la terre d’opportunités économiques.

D’autres sont venus chercher la liberté personnelle ou le soulagement de la persécution politique et religieuse, et près de 12 millions d’immigrants sont arrivés aux États-Unis entre 1870 et 1900, Au cours des années 1870 et 1880, la grande majorité de ces personnes étaient d’Allemagne, d’Irlande, et d’Angleterre – les principales sources d’immigration pour la guerre de Sécession. Pourtant, des, un groupe relativement important de Chinois a émigré aux États-Unis entre le début de la ruée vers l’or en Californie en 1849 et 1882, lorsque la loi fédérale a mis fin à leur immigration.

Les immigrants entraient aux États-Unis par divers ports, mais ceux qui venaient d’Europe entraient généralement en Amérique par les installations de la côte Est, tandis que ceux d’Asie entraient généralement par les centres de la côte Ouest. Le grand lieu d’arrivée pour commencer la nouvelle vie était par New York, qui est devenue connue sous le nom de « Golden Door » (« Porte dorée »). Au cours de la fin des années 1800, la plupart des immigrants de New York entrent dans le dépôt de Castle Garden près de la pointe de Manhattan En 1892, le gouvernement fédéral ouvre un nouveau centre de traitement de l’immigration à Ellis Island dans le port de New York.

C’est dans la période avec les niveaux de migration les plus élevés, au cours des années 1860, 70 et 80, avec près de 110 mille personnes migrant rien qu’en 1888, que le médecin britannique John Thomas, également avec l’un des bateaux, a pris la traversée Sur le navire qui a fait la longue traversée il a EU beaucoup de temps pour parler à toutes sortes de gens de la Bible et de la foi. Il remarqua combien les enseignements de ces nombreux croyants étaient différents de leurs dénominations. À New York, il entra également en contact avec de nombreux Juifs, qu’il essaya de convaincre que le christianisme ne remplaçait pas la Loi de Moïse mais l’accomplissait plutôt. Il croyait que les chrétiens, par la foi et le baptême, devaient devenir la « graine » (ou, « progéniture ») d’Abraham.

Grâce à son étude biblique approfondie, plus de perspicacité lui est venu au fil du temps, qu’il est venu partager au cours de sa tournée. D’autres ont commencé à trouver ses conférences révélatrices et ont réalisé que les choses dans lesquelles leur dénomination les avait tant effrayés, comme la torture éternelle dans le feu éternellement brûlant en enfer, était complètement non biblique.

Les partisans de John Thomas ont commencé à se publier sous le titre «Biblestudents » ou Étudiants de la Bible ou sous le nom de Thomasites, un titre que John Thomas n’appréciait pas du tout, car il n’est pas nécessaire de suivre une personne sur terre, mais il faut traverser la vie, comme un frère en Christ pour y aller.

La foi s’est répandue à travers les terres américaines et finalement, il y a eu aussi des étudiants bibliques qui sont retournés en Europe pour proclamer davantage la foi dans le seul vrai Dieu.

Malheureusement, ce n’était pas différent pour cette communauté religieuse que pour d’autres que des divisions surgissaient ici et là ou que des groupes dissidents se produisaient Entre 1864 et 1885, il y avait au moins 6 divisions au sein de la dénomination christadelphienne, y compris les grandes divisions causées par les disconférences de George Dowie en 1864, d’Edward Turney en 1873 et de Robert Ashcroft en 1885.

Mais en fin de compte, davantage d’unité s’est développée au fil des années et on peut dire que même s’il existe encore quelques groupes, la foi de ces groupes est presque égale.

Lecture additionnelle

Een wereld waar men zich duidelijk kenbaar moet maken #3 Op zoek naar persoonlijke vrijheid en een beter leven

février 17, 2024février 9, 2024 par obligingworldviewer, publié dans Christadelphian, Geloof, Geschiedenis + Nieuwsvoering, Wereldgebeuren & omgeving

In de eeuw dat er heel wat geschreven werd over de evolutie van het heelal, dieren en planten, de mens en het innerlijke of de ziel van de mens, begonnen ook heel wat mensen zelf na te denken over het ontstaan van alles, Wie of wat er achter zat, en waar we naar toe mesten met onze wereld.

Het was ook een tijd dat er een conflict ontstond tussen de technici, economisten en de verschillende klasse van mensen.

De werkende klasse of het proletariaat verrichte wel het meeste werk of hardste labeur. Er waren wel schrijvers, zoals Karl Marx die geloofden dat die werkman overwinnend uit het conflict zou komen. Maar voor die arbeiders was de overwinning ver te zoeken of bitter zoet. In tegenstelling tot de bezittende of kapitalistische klasse bezat de werkende klasse helemaal geen eigen productiemiddelen. Vroeger was het verrichten van arbeid tegen betaling beperkt gebleven tot de steden, maar de bedrijven gingen zich ook buiten de steden vestigen en de landbouwers en veetelers moesten ook zorgen dat ze voldoende geld verdienden om uit de kosten te geraken of om die middelen te betalen die nu door de industrie werden aangereikt (zoals o.a.kledij).

In de tweede helft van de 19de eeuw leek dat voor velen een uitzichtloos proces, waarbij ze zich als slaven van de maatschappij voelden en zich wensten te bevrijden. De samenleving kwam voor sommigen erg verstikkend over. Vooral doordat in vele dorpen of streken werd uitgekeken om iedereen in hetzelfde bootje te laten varen, terwijl niet iedereen daar zin in had. Vooral op geloofsvlak waren er her en der wrijvingen. In West-Europa groeide het etnisch nationalisme.

Over zeer grote gebieden verspreidde zich het gerucht dat het in de Nieuwe Wereld veel beter zou zijn en dat men daar volledig vrij zou zijn. Die vrijheid lonkte voor velen. Vanuit het hoge noorden tot diep in het zuiden gingen mensen op stap naar havensteden van waaruit boten vertrokken naar de aanlokkelijke Nieuwe Wereld.

Terwijl Rusland de gebieden in het Oosten ontsluit en de enige ijsvrije Russische haven aan de Grote Oceaan sticht (1858-1860) vinden alsmaar meer ‘zoekenden’ het bijeengespaarde geld om op weg te gaan over de Grote Plas die hen scheidt van de te verwachten vrijheid.

Tussen 1820 en 1957 emigreerden ruim 4,5 miljoen mensen vanuit Groot-Brittannië naar de Verenigde Staten. Eind jaren 1800 besloten heel wat mensen in veel delen van de wereld om hun huizen te verlaten, om op trektocht te gaan in een wereld waar ze al veel positieve dingen hadden over gehoord.

Voor velen was het in Europa niet meer doenbaar. Ze gingen dan ook op de vlucht voor mislukte oogsten, tekorten aan land en banen, stijgende belastingen en hongersnood. Amerika leek hen wel het land van hun dromen, omdat het werd gezien als het land van economische kansen.

Anderen kwamen op zoek naar persoonlijke vrijheid of verlichting van politieke en religieuze vervolging, en bijna 12 miljoen immigranten arriveerden in de Verenigde Staten tussen 1870 en 1900, Tijdens de jaren 1870 en 1880, de overgrote meerderheid van deze mensen waren uit Duitsland, Ierland, en Engeland – de belangrijkste bronnen van immigratie voor de Burgeroorlog. Toch, een relatief grote groep Chinezen emigreerde naar de Verenigde Staten tussen het begin van de Californische goudkoorts in 1849 en 1882, toen de federale wet hun immigratie stopte.

Immigranten kwamen de Verenigde Staten binnen via verschillende havens, maar zij die uit Europa kwamen, kwamen meestal Amerika binnen via faciliteiten aan de oostkust, terwijl die uit Azië over het algemeen via centra aan de westkust binnenkwamen. De grote plaats van aankomst om het nieuwe leven aan te vatten was via New York City, dat bekend werd als de « Golden Door » (« Gouden Deur »). Gedurende de late jaren 1800, kwamen de meeste immigranten in New York binnen in het Castle Garden-depot nabij het puntje van Manhattan. In 1892 opende de federale overheid een nieuw immigratieverwerkingscentrum op Ellis Island in de haven van New York.

Het was in de periode met de hoogste migratieniveaus, tijdens de jaren 1860, 70 en 80, met alleen al in 1888 bijna 110 duizend mensen die migreerden, dat de Britse arts John Thomas, ook met één van de boten de overtocht waagde. Op het schip dat de lange overtocht maakte had hij heel wat tijd om met allerlei mensen over de Bijbel en het geloof te praten. Het viel hem op hoe verschillend de leerstellingen van die vele gelovigen hun denominaties waren. In New York kwam hij ook in contact met vele Joden, die hij er van trachtte te overtuigen dat het christendom niet in de plaats kwam van de Wet van Mozes maar deze eerder vervulde. Hij geloofde dat christenen, door geloof en doop, het « zaad » (of, « nakomeling« ) van Abraham moesten worden.

Door zijn doorgedreven Bijbelstudie kwam er met de tijd meer inzicht bij hem op, die hij ging delen tijdens zijn rondtrekkingstochten. Anderen begonnen zijn lezingen openbarend te vinden en kwamen in te zien dat zaken waarbij hun kerkgenootschap hen zo bang had gemaakt, zoals de eeuwige marteling in het eeuwig brandend vuur in de hel, helemaal on-Bijbels was.

De aanhang van John Thomas begon zich als « Biblestudents » of Bijbelstudenten uit te geven of als Thomasites, een tittel die John Thomas helemaal niet op prijs stelde, want men hoeft geen mens op aarde te volgen, wel als een broeder in Christus door het leven te gaan.

Over de Amerikaanse gronden verspreide het geloof en uiteindelijk waren er ook Bijbelstudenten die terug naar Europa gingen om daar het geloof in de Enige Ware God verder te verkondigen.

Spijtig genoeg was het voor die geloofgemeenschap niet anders dan bij anderen, dat er hier en daar verdeeldheid ontstond of splintergroepen optraden.Tussen 1864 en 1885 waren er minstens 6 divisies binnen de Christadelphian denominatie, waaronder de grote divisies veroorzaakt door de disfellowships van George Dowie in 1864, Edward Turney in 1873 en Robert Ashcroft in 1885.

Maar uiteindelijk groeide er met de jaren terug meer eenheid en kan men stellen dat ook al zijn er nog enkele groepen het geloof van die groepen quasi gelijk is.

Voorgaande